Leren met een Agora-visie: vrijheid, groei en zelfsturing

Kindcentrum Jij in Terheijden is een school waar leren niet alleen draait om kennisoverdracht, maar ook om persoonlijke groei en zelfstandigheid. De Agora-visie biedt kinderen de ruimte om hun eigen leerproces vorm te geven, ondersteund door coaches die hen begeleiden in hun ontwikkeling. Deze visie richt zich op leren voor de toekomst, waarin de samenleving andere vaardigheden en een andere mindset van kinderen vraagt dan nu. Kiki Pouwer is een van die coaches. In dit interview vertelt ze over haar keuze voor het Agora-onderwijs, de kracht van deze onderwijsvorm en de impact die het heeft op leerlingen.

Heb je bewust voor een Agora-school gekozen?

‘Jazeker! Ik begon hier in een combinatie van Agora-onderwijs en een taalklas. Toen de taalklas stopte, ben ik groep 7 en 8 gaan begeleiden. Ik had al ervaring met zelfstandig leren in een coachende vorm en bij Kindcentrum Jij heb ik dit verder omarmd.’

Wat maakt werken vanuit de Agora-visie zo leuk?

‘Ik hou ervan om kinderen net dat stapje extra te laten zetten. Niet simpelweg leren omdat het moet, maar leren omdat het waardevol is voor de toekomst. Die vrijheid – binnen de kaders die we samen bepalen –geeft mij én vooral de leerlingen de ruimte om te groeien.’

Welke vaardigheden heb je nodig om goed te kunnen werken binnen een Agora-school?

‘Je moet flexibel zijn en bereid zijn om jezelf continu te ontwikkelen. Empathie is essentieel, net als de vaardigheid om individueel met leerlingen te werken en hen echt te coachen. Wij noemen onszelf geen leerkracht, maar coach. En dat klopt ook. Kinderen hebben drie uur per dag zelf werktijd waarin ze hun eigen leerproces vormgeven. Maar als ik hen daarin niet begeleid en geen rijke leerstof aanbiedt, blijft het leerproces oppervlakkig. Het is dus continu schakelen tussen sturen en loslaten.’

Kun je een mooi voorbeeld geven van een leerervaring van een kind?

‘Een leerling vroeg me eens: ‘Moeten we de spellingtoets nog maken deze periode, anders doen we al het werk voor niets’. Ik ben toen het gesprek met de klas aangegaan: waarom leren we eigenlijk? Is een toets de enige manier om te bewijzen dat je iets hebt geleerd? Die momenten, waarin kinderen zich bewust worden van hun eigen leerproces, zijn voor mij de mooiste. Ik word gelukkig als ik zie dat kinderen plezier halen uit het leren en begrijpen waarom ze iets doen.’

Wat vind jij zelf het belangrijkst?

‘Wat ik heel belangrijk vind in ons onderwijs, is dat we oog hebben voor kinderen die buiten de boot dreigen te vallen. Het aantal thuiszitters is in Nederland nog nooit zo groot geweest. Ik vind dat scholen samen moeten nadenken over: hoe kunnen wij ervoor zorgen dat álle kinderen op de juiste plek komen? Binnen het Agora-onderwijs bieden we ruimte aan kinderen die niet binnen het gemiddelde passen. Natuurlijk is het niet voor iedereen de juiste plek, maar we zien hier regelmatig kinderen opbloeien die elders als ‘lastig’ bestempeld werden. Het creëren van autonomie en zelfsturend leren helpt hen om gelukkig te zijn. En dat is uiteindelijk het allerbelangrijkste.’